Substancje słodzące mogą być przetwarzane w bardzo różny sposób ze względu na ich różnorodność. Wymagania stawiane technologii rozdrabniania sięgają od wysokich przepustowości w przypadku cukru, poprzez jednolite wielkości ziaren w przypadku mieszanek cukrowych, po higieniczne rozwiązania w przypadku laktozy.
Ponadto cukry proste i złożone, takie jak dekstroza, glukoza, laktoza, maltoza, galaktoza i fruktoza o wielkości ziaren < 200 µm charakteryzują się wysokim zagrożeniem wybuchem, tak więc maszyny i systemy muszą być zaprojektowane jako przeciwwybuchowe zgodnie z wytycznymi i normami międzynarodowymi.